Ebu Derda (radıyallahu anh) bir gün yoldan geçerken halkın günah işleyen bir kimseye sövüp küfrettiklerini gördü. Onlara:

“Eğer siz bu adamın bir kuyuya düştüğünü görseydiniz onu kurtarmaya çalışmayacak mıydınız?” dedi.

“Çalışacaktık,” dediler.

Ebu Derda:

“Öyle ise kardeşinize söveceğinize, sizi onun durumuna düşmekten koruyan Allah’a hamdedin,” dedi. 

“Demek sen ona buğzetmiyorsun?” dediler.
Ebu Derda:

“Ben ona değil, onun ameline buğzediyorum. O, amelini bıraktığı zaman benim kardeşimdir,” dedi.

El-Kenz, c. II, s. 174. (İbn-i Asakir’den)